- Czy trądzik różowaty można wyleczyć?
- Jak wyglądają objawy trądziku różowatego
- Kogo dotyczy ta przypadłość?
- Formy trądziku różowatego
- Leczenie trądziku różowatego lekami
- Leczenie trądziku różowatego laserem
- Trądzik różowaty a dieta
Czy trądzik różowaty można wyleczyć?
Trądzik różowaty to dermatoza o złożonej etiologii, charakteryzująca się przewlekłym i zapalnym przebiegiem. Trądzik różowaty występuje pomiędzy 30 a 40 rokiem życia i może mieć różny przebieg od łagodnego po ostry. Zlekceważenie pierwszych objawów trądziku prowadzi do zaostrzenia zmian chorobowych w przyszłości i pogorszenia stanu psychicznego chorego. Trądziku różowatego nie da się wyleczyć całkowicie. Występujące na skórze zmiany można zminimalizować i czasowo złagodzić stosując odpowiednie zabiegi i pielęgnację odpowiednio dobranymi kosmetykami.
Jak wyglądają objawy trądziku różowatego
Etiologia trądziku różowatego jest złożona i składa się na nią wiele czynników. Głównym podłożem są zaburzenia naczynioruchowe czyli występowanie rumienia na twarzy pod wpływem bodźców wewnętrznych i zewnętrznych. Predyspozycją do rozwoju trądziku różowatego może być również posiadanie cery naczyniowej i wrażliwej, a także jej nieodpowiednia pielęgnacja. Występowanie trądziku różowatego u innych członków rodziny może być jednym z czynników wystąpienia choroby. Główne czynniki, które przyczyniają się do zaostrzenia zmian w trądziku różowatym to:
Czynniki zewnętrzne:
- Stres
- Ekspozycja na promieniowanie UVA i UVB
- Ostre i gorące potrawy
- Alkohol
- Papierosy
- Stosowanie zewnętrznych kortykosteroidów na skórę
- Sauna
- Basen (chlorowana woda)
- Nagłe zmiany temperatur
- Nadmierna wilgotność lub suchość powietrza
Czynniki wewnętrzne:
- Zakażenie drożdzakowe (Malassezia furfur)
- Zakażenie Helicobacter pylori i zakażenie przewodu pokarmowego pierwotniakiem Lamblia intestinalis
- Zakażenie nużeńcem (Demodex folliculorum)
- Wirus opryszczki
- Zaburzenia miesiączkowania
Kogo dotyczy trądzik różowaty?
Trądzik różowaty to dermatoza, która częściej dotyczy kobiet między 30 a 60 rokiem życia, jednak na najcięższą odmianę trądziku chorują częściej mężczyźni. Na trądzik różowaty choruje ok 10% populacji. Najbardziej predysponowani do rozwoju trądziku różowatego są mieszkańcy północnej i zachodniej Europy oraz Ameryki Północnej o fototypie I i II według skali Fitzpatricka.
Formy trądziku różowatego
Klasyfikacja trądziku różowatego została opracowana w 2002 roku przez Międzynarodowe Towarzystwo Trądziku Różowatego. Klasyfikacja obejmuje cztery główne postacie trądziku:
- Postać rumieniowa z teleangiektazjami (erythematotelangiectatic rosacea, ETR)
- Postać grudkowo-krostkowa (papulopustular rosacea, PPR)
- Postać z dominacją zmian przerostowych (phymatous rosacea)
- Postać oczną (ocular rosacea)
Dodatkowo wyróżnia się ziarniniakowaty trądzik różowaty GR (granulomatous rosacea)
National Rosacea Society przedstawiło również podział kryteriów diagnostycznych trądziku różowatego:
- Kryteria pierwszorzędowe, do których zalicza się: rumień przelotny tzw. flushing, rumień trwały, grudki, krosty, teleangiektazje. Obecność objawów pierwotnych ocenia się w sakli od 0 do 3 (brak objawów, nasilenie łagodne, umiarkowane, ciężkie)
- Kryteria drugorzędowe, do których zalicza się uczucie pieczenia lub szczypania, obrzęk, obecność tarczek, uczucie wysuszenia skóry, objawy oczne, objawy zlokalizowane pozatwarzowo i zmiany przerostowe. Zmiany ocenia się pod kątem: występujące lub nieobecne.
Do najczęstszych postaci trądziku różowatego zalicza się postać rumieniową z teleangiektazjami. Postać ta charakteryzuje się występowaniem symetrycznie ułożonego rumienia w środkowej części twarzy. Występowanie rumienia może mieć charakter nawracający lub utrwalony. Objawom rumieniowym mogą towarzyszyć odczucia kłucia, pieczenia, bólu i napięcia skóry. Zaniedbanie postaci rumieniowej może stanowić podłoże do rozwoju innych form trądziku różowatego.
Leczenie trądziku różowatego lekami
Ze względu na to, że trądzik różowaty może zostać wywołany przez wiele czynników to jego leczenie też powinno przebiegach wielokierunkowo. W terapii trądziku różowatego ważne jest leczenie farmakologiczne, odpowiednia pielęgnacja kosmetologiczna, terapia psychologiczna i odpowiednia dieta. Badania dowodzą, że trądzik różowaty zalicza się do chorób psychogennych, czyli takich gdzie zmiany skórne zaostrzają się pod wpływem czynników stresogennych.
Leczenie farmakologiczne trądziku różowatego opiera się na terapii miejscowej i ogólnej. W terapii ogólnej stosowane są tetracykliny, w niektórych przypadkach może zostać wprowadzona terapia izotretynoiną. W leczeniu miejscowym podstawowym preparatem jest metronidazol i kwas azelainowy lub preparaty z iwermektyną. Aby zredukować stan zaplany stosuje się miejscowe antybiotyki, glikokortykosteroidy oraz retinoidy.
Leczenie trądziku różowatego laserem
W terapii trądziku różowatego bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry i odpowiednio dobrane zabiegi kosmetologiczne. Bardzo dużym powodzeniem cieszą się zabiegi laserowe i zabiegi IPL. Doświadczony zabiegowiec dokładnie wie jaka kolejność wykorzystania tych urządzeń będzie najlepsza. W przypadku utrwalonego rumienia terapię rozpoczynamy od zastosowania IPL o długości fali 560nm, a następnie po wyciszeniu rumienia przechodzimy do zamykania widocznych teleangiektazji za pomocą lasera KTP 532nm czy lasera pulsacyjno-barwnikowego 585nm. Terapie laserowe lub IPL muszą być wykonywane w seriach i przypominane w przypadku ponownego wystąpienia zmian naczyniowych czy rumieniowych.
Trądzik różowaty a dieta
Dieta stanowi jeden z kluczowych elementów w terapii trądziku różowatego. To co jest najistotniejszą kwestią diety to unikanie potraw z węglowodanami prostymi. Ważne jest też, żeby unikać pikantnych i bardzo gorących potraw. Produkty, które mogą wpływać na zaostrzenie zmian chorobowych to: banany, śliwki, czekolada, jogurty, sos sojowy, rośliny strączkowe, szpinak. Osoba chorująca na trądzik różowaty powinna ograniczyć spożycie mocnej kawy i herbaty jak również alkoholu.
W diecie osób chorujących na trądzik różowaty warto natomiast wprowadzić produkty i suplementy, które będą wpływały na redukcję stanu zapalnego, a dodatkowo będą wzmaciały naczynia krwionośne i barierę ochronna skóry. Do produktów tych należą: wiśnie, jeżyny, borówki, kwasy omega-3, witamina C, witamina PP i B2. Zaleca się również substancji wzmacniających naczynia takich jak rutyna, kwiat głogu, fiołek trójbarwny, które można przyjmować w postaci herbatek ziołowych.
